مراقب باشیم شاخص ها و شعارهای مان عوض نشود

 

 

نکات دقیقی را در فرمایشات آیت الله جوادی آملی درباره شاخص های رشد و تعالی کشور ملاحظه کردم که نقل بعضی از فرازهای آن مناسب است.

 

برای حفظ دین، شرف و کشورمان نیازمند وسیله و ابزار هستیم

آدمی موجودی محتاج است و این یک دستور دینی است که از وسایل و ابزار استفاده کنیم.

 

دو راه در امور سیاسی در پیش داریم:

نخست اینکه پرچمی سه رنگ در اختیارمان باشد

و دوم هم اینکه پرچمی با عنوان یا زهرا(س) و یا حسین(ع)

که یکی اصل و دیگری فرع است.

 

 

در زمان جنگ های جهانی اول و دوم هم پرچم سه رنگ وجود داشت و نتوانست ایران را حفظ کند؛ ایرانی بودیم و پرچم سه رنگ داشتیم ولی 17 شهرمان را تقدیم کردیم؛

 

در صبح روز 28 مرداد، هم شعار رسمی مردم تهران مرگ بر شاه بود ولی بعد از ظهر همان روز شعار جاویدشاه طنین‌انداز شد و آن زمان هم پرچم سه رنگ داشتیم.

 

پس از کودتای ننگین 28 مرداد و زیر لوای همان پرچم سه رنگ ثروت‌های ملی را تقدیم بیگانگان کردیم و علمایمان به زندان افتادند و این یک واقعیت تاریخی است؛

 

در زمان رضاخان هم با مکتب ایرانی مسجد گوهرشاد را به گلوله بستند پس پرچم سه رنگ نه تنها ظرفیت حفظ دین را ندارد بلکه خودش را هم نمی‌تواند نگاه دارد.

 

(اما در دوران دفاع مقدس) پرچم‌های یا زهرا(س)، یا حسین(ع) و یا علی(ع) در دستان رزمندگان اسلام بود و این ظرفیت را داشت که کشور و اسلام را حفظ کند؛ هنر پرچم‌های دینی همین است و باید به دنبال همان‌ها برویم.

 

هر شعاری که در این زمینه‌‌ها مطرح است باید ارزیابی شود؛ اگر با شعار دین هماهنگ هستند شرف دنیای و آخرتمان می‌شوند.

 

در خاکریزهای خط مقدم دوران دفاع مقدس شعار مرز پرگوهر نبوده است و تنها صدای یا زهرا(س) و یا حسین(ع) شنیده می‌شد.

 

همین شعارها بودند که توانستند ایران و مرز پرگهر را حفظ کنند و دین را هم نگه دارند.

——————————————–

اصل موضوع را هم دراینجا می توانید ملاحظه فرمایید.

http://www.portal.esra.ir/Pages/Index.aspx?kind=1&lang=fa&id=MzE5NA%3d%3d-XfDaA5AyTlc%3d&skinid=66