أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْینَهُ عَلىَ تَقْوَى مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانٍ خَیرٌْ
أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْینَهُ عَلىَ شَفَا جُرُفٍ هَار فَانهَْارَ بِهِ فىِ نَارِ جَهَنَّمَ
وَ اللَّهُ لَا یهَْدِى الْقَوْمَ الظَّلِمِین[1]
…………
آیا آنكه بناى خویش بر پرهیزكارى خدا و رضاى او پایه نهاده بهتر است،
یا آن كسى كه بناى خویش بر لب سیلگاهى نهاده كه فرو ریختنى است،
كه با وى در آتش جهنم سقوط كند، و خدا قوم ستمكار را هدایت نمىكند.
………..
حضرت علی (علیهالسلام):
اى مردم، در روزگارى كینهتوز، و زمانهای ناسپاس بسر میبریم،
كه نیكوكار، بدكار به شمار مىآید، و ستمگر هر دم بر ستمش مىافزاید.
از آن چه مىدانیم بهره نمىگیریم و از آن چه نمىدانیم، نمىپرسیم؛
و از حوادث باک نداریم، تا آنگاه که ما را در خود فرو گیرد.[2]
…………