مهندس علی ماهرالنقش وب سایت مهندس علی ماهرالنقش
سؤال: آیا جوان‌گرایی خوب است یا بد؟! جواب: بعضی جاها خوب و بعضی جاها بد است! چرا؟
استفاده از توانمندی‌های جوانی و انرژی و نشاط و قدرت و بی‌باکی و ریسک‌پذیری جوان نشانه عقل است، اما در جای خودش! یکی از نکاتش در این است که قدرت جوانی به تنهایی ممکن است خطرناک و یا بی اثر باشد و قدرت جوانی در کنار دانش و تجربه پیر است که ایجاد هم‌افزایی می‌کند. «مي‌گويند جوان يک تيزي و تُندي دارد که سريع کار را انجام مي‌دهد، اما مثل اين تير تيز، بايد يک کمان منحني باشد که از لبه اين کمان منحني بگذرد و به شکار برسد وگرنه آن کمان منحني نباشد آن پير قد خمیده نباشد، آن تجارب گذشته نباشد، اين تير تيز به مقصد نمي‌رسد و شکار نمي‌کند؛ البته به تعبير ايشان؛ «پير گردن ني ولي پير رشاد»[1] به‌هرحال يک کارآزموده‌اي بايد در کنار اين جوان باشد به‌منزله آن کمان منحني باشد که اين تير تيز از کنار اين کمان مي‌گذرد. این‌طور جامعه را کريمانه پروراندن از اوصاف خاصه وجود مبارک حضرت امير است.»[2]
بنابراین
- *اولاً جوان‌گرایی در کنار تجربه پیر کارآمد است. جوان با قدرت به پیش می برد اما در جهتی که پیر راهبری می‌کند.
- *دوماً بعضی جایگاه‌ها هست که بیش از قدرت و تحرک و تیزی؛ به دانش و تجربه و بصیرت نیاز دارد. اینجا دیگر جای جوان‌گرایی نیست، بلکه جای تجربه‌گرایی است، مانند نمایندگی مجلس! حضرت علی ع در اینگونه موارد چنین می فرمایند: «رَأْيُ الشَّيْخِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ جَلَدِ الْغُلَامِ وَ رُوِيَ مِنْ مَشْهَدِ الْغُلَامِ»[3] یعنی رأى و تدبير پير نزد من بهتر از چالاكى جوان است. در روايت ديگرى آمده است: از جنگجويى جوان بهتر است
- *ثالثاً چرخش سازمانی یکی از موضوعات مهم در بحث سرمایه‌های انسانی است، نباید ماندگاری اشخاص در جایگاه‌های سازمانی بیشتر از حد مشخصی باشد، چنانچه در بعضی جایگاه‌های مسئولیتی اشخاص فقط توسط حضرت عزرائیل ع جابجا می‌شوند و لا غیر!
«پایان»
————————————————-
[1] مولوی، مثنوی معنوی، دفتر ششم؛ «غير پير استاد و سرلشکر مباد ٭٭٭ پير گردون ني ولي پير رشاد»
[2] http://javadi.esra.ir/-/جلسه-درس-اخلاق-1398-10-05
[3] نهج البلاغه، حکمت 86
