پیمانه عمر ما روزی به سر خواهد رسید، هر کس جایی و زمانی و به گونه ای. چنانچه در آیه شریفه می خوانیم: «وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَّاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ» [1] ترجمه: «و كسى نمى داند فردا چه به دست مى آورد، و كسى نمى داند در كدامين سرزمين مى ميرد. در حقيقت، خداست [كه] داناى آگاه است»
* * *
پس حواسمان به رسالت انسانی مان باشد. قبل از این که به شکل زیر یا به طریقی دیگر از اینجا به آنجا برویم. راستی مگر رسالتی غیر از این داریم که فرمود: «و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون»[2] ترجمه: « من جنّ و انس را نيافريدم جز براى اينكه عبادتم كنند (و از اين راه تكامل يابند و به من نزديك شوند)!» اما چگونه؟ باشد برای وقتی دیگر.
فعلاً به این فیلم توجّه کنید.
[1] قرآن کریم، سوره لقمان، آیه 34
[2] قرآن کریم، سوره الذاریات، آیه 56
Full of salient points. Don’t stop benlivieg or writing!
A spimle and intelligent point, well made. Thanks!