شاخص های اثباتی یا نفی ای انتخاب رییس جمهور (شاخص یک)

یکی از روش های انتخاب گزینه صحیح در سؤالات چند گزینه ای و تستی، حذف پاسخ هایی است که از عدم صحیح بودن آنها مطمئن هستیم؛ و محدود کردن گزینه ها به تعداد حداقلی و در نتیجه ساده کردن تصمیم گیری.
 
یعنی ما در انتخاب اصلح از میان هشت گزینه موجود، باید یکی یکی گزینه های نامناسب را حذف، تا به دو سه گزینه بهتر برسیم، و نهایتاً بهترین را انتخاب کنیم.
 
اگر چه ممکن است همین گزینه اصلح (صالح ترین، عبارتی نسبی است) نمره اش 40 از 100 باشد! ولی به هر حال اصلح است، و باید به همان رأی داد.
 
لذا در تعدادی مقاله شاخص هایی را اثباتاً یا نفیاً بیان می داریم، تا بتوانیم کم کم به گزینه اصلح برسیم. (انشاء الله) البته تقدّم و تأخّر ذکر این شاخص ها بیانگر ضریب اهمیت آن ها نیست.
 
دانش، تجربه و توانایی در مدیریت بحران

مردم ایران با ایجاد انقلاب اسلامی و ادامه آن نظامی ارزش مدار[1] را بنیان نهاده اند. لذا تا زمانی که بر ارزش ها استوار و ثابت قدم هستند، طبیعی است که در معرض تهدیدات بسیار و متنوع باشند.
 
از تهدیدات سیاسی، کاهش روابط، و محدودیت ها در روابط گرفته؛ تا تهدیدات اقتصادی، تحریم ها، محاصره های اقتصادی؛ و نیز تهدیدات فرهنگی، استحاله فرهنگی، جنگ نرم؛ و … .
 
همینطور تهدیدات طبیعی موجود، مانند قرار داشتن بر منطقه قرمز زلزله جهانی، کم آبی و خشکسالی و … .
 
به این موارد بایست عوامل منفی درونی سیستم را نیز بیفزاییم. مواردی از قبیل ضعف مدیریتی، ضعف یا نبود سیستم ها و نظامات، ضعف یا نبود افراد سیستمی.
 
لذا یکی از شاخص های مهم برای رییس را می توان «دانش[2]، تجربه[3] و توانایی[4] در مدیریت بحران[5]» نامید، تا بتواند با تهدیدات بیرونی[6] و ضعف های درونی[7]، با استفاده از دانش مدیریت بحران، و نیز تجربه فائق آمدن بر شرایط بحرانی، و توانایی در هدایت وضعیت به سمت عبور از بحران؛ کشور را به سمت و سوی مطلوب هدایت نماید.
 
بنابراین یک رییس جمهور باید دارای دانش، تجربه و توانایی در مدیریت بحران های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و نظامی باشد.
 

  
حالا به هشت کاندید ریاست جمهوری در درون یک جدول نمره دهید. (برای هر کاندید یک جدول)
 
تا برسیم به شاخص های بعدی.