ایرادی بر یاری طلبی مظلوم نیست

خداوند حکیم درباره ویژگی مومنان مواردی را در قرآن مشخص فرموده است. از جمله این شاخص ها در سوره شوری چنین می فرماید:

«وَ الَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْىُ هُمْ يَنتَصِرُونَ(39) وَ جَزَ ؤُاْ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِّثْلُهَا  فَمَنْ عَفَا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلىَ اللَّهِ  إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ(40) وَ لَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُوْلَئكَ مَا عَلَيهْم مِّن سَبِيلٍ(41) إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلىَ الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فىِ الْأَرْضِ بِغَيرِ الْحَقِّ  أُوْلَئكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(42) وَ لَمَن صَبرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذَالِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ(43)»[1]

یعنی: و كسانى كه هر گاه ستمى به آنها رسد، (تسليم ظلم نمى‏شوند و) يارى مى‏طلبند! (39) كيفر بدى، مجازاتى است همانند آن؛ و هر كس عفو و اصلاح كند، پاداش او با خداست؛ خداوند ظالمان را دوست ندارد! (40) و كسى كه بعد از مظلوم شدن يارى طلبد، ايرادى بر او نيست؛ (41) ايراد و مجازات بر كسانى است كه به مردم ستم مى‏كنند و در زمين بناحق ظلم روا مى‏دارند؛ براى آنان عذاب دردناكى است! (42) امّا كسانى كه شكيبايى و عفو كنند، اين از كارهاى پرارزش است! (43)

 

برداشت های انجام شده در تفاسیر به طور خلاصه به صورت ذیل است:

1. نباید تسلیم ظلم شد.
2. در مقابله با ظلم، باید یاری طلبید.
3. و ایرادی بر یاری طلبی مظلوم نیست!
4. یاری رسانی به مظلوم واجب است.
5. هم مظلوم موظف به مقاومت در برابر ظالم است، و هم مؤمنان ديگر موظف به پاسخگويى او هستند.
6. در مقابله با ظلم نباید تجاوز از حد کرد؛ زیرا انتقام هم باید عادلانه باشد.
7. ايراد و مجازات بر كسانى است كه به مردم ستم مى‏كنند نه بر مظلومینی که از حقشان دفاع می کنند.

[1] شوری: 39-43