خداوند میفرماید: «وَ زِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقیمِ»[1]؛ لذا باید دارای شاخصهای محکم و صحیح باشیم. از طرفی آرزوی ما محقق شدن کشوری اسلامی با همه شاخص های آن است. اما متأسفانه فاصله زیادی با آن مدینه فاضله داریم و باید همه فردی و جمعی تلاش کنیم تا به آن برسیم.
در ادامه مقاله ای با عنوان «معرفی شاخص اسلامیت و اندازه گیری آن با استفاده از شاخص های نماینده در 208 کشور جهان» ارائه می شود. نتیجه گیری نگارنده بر اساس استدلالات انجام شده اش این است که:
«نتایج به دست آمده نشان میدهد که کشورهای اسلامی، دست کم از منظر اقتصادی، جهت گیری اسامی ندارند. بلکه کشورهای توسعه یافته از این نگاه اسلامی تر هستند. آمار فوق این واقعیت خشن را نشان می دهد که اگرچه 5/1 میلیارد (22 % از جمعیت جهان) در 56 کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی زندگی میکنند، فقط 6% از تولید ناخالص جهانی و 9% از صادرات جهانی را پدید میآورند.
میانگین درآمد سرانه در این کشورها 3600 دلار است در صورتی که میانگین در دنیای توسعه یافته 5600 دلار است. (بر اساس آمار سال 2006 و دلار دارای ارزش قدرت خرید).
برای نشان دادن سطح توسعه اقتصادی در کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی همین بس که کل تولید ناخالص این 56 کشور، 2/3 تریلیون دلار است؛ در صورتی که آمریکا به تنهایی 9/13 تریلیون دلار تولید می کند؛ که به این معنی است که جهان اسلام فقط به اندازه 23 % آمریکا تولید جهانی دارد.
خلاصه اینکه اگرچه نتیجه گیری مطلق از این مطالعه مشکل است ولی میتوان گفت، کشورهایی که ادعای اسلامی بودن دارند، سیاستهای مالی و اقتصادی در راستای آموزه های اسلامی ندارند!»
[1] قرآن کریم، سوره شعرا، 182
سلام. جالب و عجیب