ضرورت ایجاد ارتباط سیستماتیک بین حوزه و فرهنگ

در مدل مدیریت جامع فرهنگ بیان شد که ستون فقرات مدیریت جامع فرهنگ، مهندسی فرهنگ است، و عامل اصلی در مهندسی فرهنگ متخصصین دینی و یا به عبارتی همان حوزه های علمیه هستند. چرا که فرهنگ ما فرهنگی دینی است، و مانند هر کار دیگری، باید کار را به کاردان سپرد.

حال سوالی مطرح می گردد و آن اینکه آیا امروز ارتباط سیستماتیک و نظام مند بین فرهنگ و حوزه های علمیه برقرار است؟ برای پاسخ به این سوال چند سوال زیرین مطرح می شود!

1- آیا حوزه ها خود را متولی مدیریت فرهنگ و مهندسی فرهنگ می دانند؟

2- آیا این مسئولیت به حوزه ها واگذار شده است؟

3- آیا حوزه ها مسئولیت مهندسی فرهنگ را پذیرفته اند؟

4- آیا اختیارات لازم برای انجام این مسئولیت به حوزه ها داده شده است؟

5- آیا نمایندگان حقوقی حوزه ها در جایگاه های تصمیم گیری کلان و راهبردی فرهنگ در کشور و استان ها (مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی) حضور فعال دارند؟

6- ….

…………………………………

البته بدیهی است این کارها باید در قالب طراحی نظام مدیریت جامع فرهنگ کشور صورت پذیرد. ضمن اینکه از منظر دیگر حوزه ها نیز باید توانمندی بالفعل لازم را برای پاسخگویی به این نیاز فراهم نموده باشند. چنانچه در مقاله «آیا حوزه های علمیه و دانشگاه های کشور آمادگی لازم برای مدیریت مهندسی فرهنگ را دارند؟» آمده است.

امید آنکه شورای عالی انقلاب فرهنگی و یا همان قرارگاه عالی فرهنگ کشور، نسبت به طراحی و تدوین و ابلاغ نظام مدیریت جامع فرهنگ کشور اقدام عاجل نماید.