پس از قرن ها مبارزه و مجاهدت و خون دل خوردن مظلومان این کشور، بالاخره در بهمن 1357 خداوند نعمتِ بروز و ظهور انقلاب اسلامی را به این مردم عنایت فرمود. زیرا کسانی که ایمان داشته باشند، عمل صالح کنند، توصیه به حق و توصیه به صبر کنند؛ نهایتاً به مقصد می رسند. لذا پس از پیروزی انقلاب، وارد مراحل بعدی طراحی، ایجاد و استقرار نظامی مبتنی بر مبانی دینی شدیم؛ و این نهضت هم چنان ادامه دارد.
البته دشمنانی داریم که هنوز از انهدام ما مأیوس نشده اند و دائماً مشغول برنامه ریزی برای انهدام مان هستند! یکی از اهداف این حضراتِ دشمن، القای موضوع «ناکارآمدی نظام دینی» برای اداره کشور است، چرا که نمی خواهد این انقلاب الگویی برای مدیریت دینی در جهان ارائه کند. زیرا تئوری های غربی و شرقی مبنی بر جدایی دین از سیاست را به کلی زیر پا خواهد گذاشت؛ و نهضت های بیداری اسلامی سر برآورده در جهان از آن پیروی خواهند نمود.
بنابراین باید دقّت کنیم عملکرد ما در راستای رویکرد انقلابی مان، درست و کارآ و اثربخش باشد. در ابتدای انقلاب موضوعی از قول امام خمینی (ره) خطاب به همه نقل شد که فرموده بودند؛ انقلاب از شما دو چیز می خواهد. اوّل خودسازی و دوّم، هر کسی هر کاری را بر عهده دارد، به نحو احسن انجام دهد.
لذا مسئولان محترم دقت فرمایند.
اگر نگاه تکلیف گرایانه داشته باشیم؛ خودمان را اصلاح می کنیم، کارهای مان را به نحو احسن انجام می دهیم، بجای زیر سوال بردن دیگران نفس مان را منکوب می کنیم، احسان های مان را مخفی می کنیم و … .
اگر نگاه خودمدارانه داشته باشیم؛ در صدد رفع عیوب مان نخواهیم بود، بر خطاهای موجود در مجموعه ها بدلیل بده و بستان های …. چشم پوشی می کنیم، با متخلّفین و کاهلین برخورد نمی کنیم، پاسخگویی نداریم و در مقابل زیر مجموعه مطالبه نمی کنیم، نظارت نداریم و نظارت پذیر نیستیم، پاسخگو نخواهیم بود و … .
………………………….
لذا به قول نقلی از امام خمینی (ره)؛ بیایید کاری کنیم که بماند، نه کاری که بمانیم!
نکند به قیمت ماندن ما نظام زیر سوال برود، ضربه بخورد و ….!