یکی دیگر از عبارات متداولی که در جامعه ما رواج دارد، و جزو باورهای غالب جامع در آمده این است که:
* * *
عقل سالم در بدن سالم است
یعنی:
اگر می خواهی عقل سالم داشته باشی، باید بدن سالمی داشته باشی.
اگر بدن سالم نداشته باشی عقل سالم نداری.
* * *
امّا:
مگر بسیار افرادی نیستند که دچار معلولیت های مادر زادی بوده اند، محروم از بینایی بوده اند، یا معلول جسمی و حرکتی بوده اند، ولی دارای عقل سالم هستند.
مگر بسیار کسانی را نداریم که دچار آسیب های جسمی شدید (اعم از بیماری، مجروحیت، جانبازی، …) شده اند، ولی دارای عقل بالایی هستند.
و بالعکس مگر بسیار کسانی را ندیده ایم که دارای بدنی سالم هستند، ولی بی عقل و یا کم عقل اند!
* * *
پس می شود، انسان عقل سالمی داشته باشد، ولی بدن سالمی نداشته باشد؛
و نیز می شود، انسان بدن سالمی داشته باشد، ولی عقل سالمی نداشته باشد!
* * *
البته روشن است که وقتی کسی بخواهد روحش و عقلش را پرواز دهد، اگر جسمی سالم داشته باشد، بهتر می تواند به مقاصد عالیه اش دست یابد؛ ولی این مفهوم دیگری است.
